Ans verruilde de Rotterdamse Millinxbuurt voor Schiedam-Oost. Dat was een heel bewuste keuze: ze zocht een groen plekje in een levendige volkswijk en vond dat hier.
'Het is van buitenaf misschien niet altijd even zichtbaar, maar in Oost zijn er heel veel mensen die naar elkaar omzien. Ook ik draag op mijn manier een steentje bij aan een gezelligere - en groenere - wijk.
Mijn huis staat vlakbij het station en heeft een forse tuin, die ik heb omgedoopt tot buurttuin. Buren zijn er welkom om plantjes en stekjes te komen ruilen. Er waaien regelmatig wijkgenoten aan om te buurten. In het aangrenzende speeltuintje strijken vaak gezinnen neer. Als ik tijd heb, maak ik daar een praatje mee. Toen het coronavirus uitbrak en de activiteiten in de wijk wegvielen, was het speeltuintje de perfecte plek om op anderhalve meter een kop koffie te drinken met wijkgenoten die behoefte hadden aan contact. Maar ik schroom óók niet om een gesprek aan te knopen met groepjes jongeren die 's avonds in het speeltuintje zitten. Tot nog toe gaat dat goed. De meeste jongeren zijn erg beleefd, en sommigen zijn brutaal en zoeken de grens op. Ook dat vind ik leuk.
Omdat ik gepensioneerd ben, heb ik tijd om vrijwilligerswerk te doen. Ik zet me een dag in de week in op Rotterdam-Zuid en een dag in mijn eigen wijk. Bij droog weer klap ik op maandagochtend een tafel op het Van 't Hoffplein uit, waar iedereen kan aanschuiven voor een kop koffie of thee. Daarnaast help ik bij de wekelijkse buurthap, waarin soms ook weer kruiden uit eigen tuin worden verwerkt.
Ik ben van mening dat je leefomgeving begint bij jezelf. Daarom heb ik mezelf de vraag gesteld: wat kan ík bijdragen aan een fijne buurt? En het leuke is: mijn vrijwilligerswerk heeft ertoe geleid dat ik mij hier snel thuis voelde. Dat wens ik alle oude en nieuwe Oosterlingen ook toe.'
Ans Lemmen
